Geldik İşte Cehenneme

Bir yıkılmış gövde gibi ben, sen toprakta köklerim!
Mutlu muyuz böyle ayrı olmakta.
Hani kabirlere sığmaz bu vehim, çürümez di içimizde ki aşk
derdin ya!
Bu uzaklara düşen sözümüz, gözümüz, ömrümüz
bu mukaddes göğün şu ufku altında
ölümde bile ayrı günahlar içinde, bu geçen her hafta ve yılın
ayıbını taşır mıyız! Ayıplar mıyız bütün bir geçmişi!
Sen mi kaldırdın ayyuka, ben mi batırdım bütün sevişleri
gidiyoruz demek ki cehennemin dibine.
Ayrıcalığı yok, yok işte merhameti tanrının!
Niçin soldurduk biz bu ışık ki son ümidi.
Son akdine kutsal andı koyarak, son dediğimiz
o yüce günü kahreden bir son ki
taşır mıyız cehennemin dibine; sen kendini, ben bizi.
Bir yıkılmış gövde gibi ben, sen toprakta köklerim!
Mutlu muyuz böyle ayrı olmakta!
Ayrı solmakta.
Tuttu mu umarın, büyüdü mü göğsün üstün de!
Kahrıma değdiyse bu bahsi edilen heves
içinde çürüyen kimdir? Kim o halde! Kim!
Kim getirdi bizi bu cehennemin dibine?
Aşkın kalbine küfredip günahına değdiysek
öyle suçluyuz ki bu ihanetin içinde
az kalır ateşin verdiği ızdırap.
Bir tövbe gibi yükselen ruhumuza acı sen
bu kanlı rücuda secdeler aşkına Ya Rap!
Secdeler aşkı için geldik işte cehenneme.