Hayat akıp giderken aynı tekerlemelerde,
Birden sen geldin tam yalnızlığımın ortasına ben ağlarken:
Kalbimin yeniden attığı andı.
Çok mu uzun beklemiştim seni
Yoksa çok mu geç gelmişti mutluluk?
Olsun hayatımız ertelenmişlikler değil miydi.
Gözlerimi kapatıp senin rüzgarına bıraktım kendimi
Savrulacağım yerde kalbin var biliyorum.
Dudağımda senin adın,
Ve artık bir çocugun kahkasında saklısın.
Kayıt Tarihi : 5.5.2009 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!