Geldiğin yeri sakın unutma. Nereden başladığını, ne acılarla büyüdüğünü, hangi zorlukları aşarak bugünlere geldiğini hep hatırla. Çünkü unuttuğun her an, kaybolmaya biraz daha yaklaşırsın. İnsan, köklerini hatırladıkça güçlüdür.
Her zirve bir geçmişin üzerine kurulur. Ama zirvede unuttuğun her şey, seni bir gün en derinlere geri götürür. O yüzden ne kadar ilerlersen ilerle, geldiğin yeri sakın hafife alma. Çünkü kim olduğun, nereden geldiğinle şekillenir.
Geldiğin yeri unutma ki düştüğünde, kalkacak cesareti bulasın. Unutma ki hayatta, en çok yürüdüğün yollardan öğrenirsin. Ve unutma, geldiğin yer senin varlığının temelidir. Ne kadar uzağa gidersen git, kim olduğunu hatırlamak zorundasın.
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta