İliklerine işlemiş korku
Son onbeş yıldır harflerin
Ve dili tutulmuş sözcüklerin
Konuşan diller konuşmaz oldu
Birer ikişer susturuldu yazan kalemler
Harfler olsun ve sözcükler
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




2003 bitiyor 2004 olmak üzere ama değişmedi pek kalemlerin susması. Sadece nedeni değişti biraz Artık korkudan çok depolitizasyon yüzünden kimse sahip çıkmıyor geleceğine..
ne dediydim ben ki 1987'nin güneşli bir şubat günü doğmuşum bana düşmez kelam etmek 80ler hakkında; o günlerin mağrur gazileri konuşsun!..
Amma Çağıl Abla umutsuz gibi görünme çünkü 'Ama umudu var büyük insanlığın/ umutsuz yaşanmıyor' (Nazım Hikmet/ Büyük insanlık.)
Sonuna kadar katılıyorum mim abim. Ne acıdır ki, hala korkuyor kelimeler kendini ifade etmekten,
ve insanlar da düşünmekten ve düşündüklerini kağıda dökmekten... Galiba 21. yüzyıl Türkiye'ye sadece takvim yapraklarında uğradı!!! Ne dersiniz?? İnsan ancak düşünebildiği ve aktarabildiği ölçüde insandır, ister kelimelerle ister yazıyla..... Sonsuz saygılarımla....
12 EYLÜL 1980 lerin şiiri..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta