Geldiğim Âlemde Ağlamak da Var?

Dâvete icabet İSLÂM'ın emri
Emri İLÂHİ’ ye baktım da geldim
Değil mi ki Davud eliyle demri (a.s)
Kılıç hançer yapmış duydum da geldim
İSLÂM’ın zırhını taktım da geldim

Sırtına giydiği derisi Samur
Sanki fani değil bâkidir ömür
Hububattan cari yaptığı hamur
Fani katarını çektim de geldim
Sizlere sevgiyi ektim de geldim

İlimi bilime tebdil ettiler
Gözlere küfranı tekhil ettiler
Dilime bütanı tekmil ettiler
Evetin bendini yıktım da geldim
Küfür meydanında yoktum da geldim

Geldiğim âlemde ağlamak ta var
Yeşil diye kara bağlamak ta var
Ben bana yâd elim gurbet-i diyâr
Rahmet salkımını sıktım da geldim
Kader-i ezelden Haktım da geldim

Babam da çadırı başıma yıktı
Gırtlağımı ana dediğim sıktı
Gardaşım dediğim düşmanım çıktı
Ben; bendeki benden bıktım da geldim
Suları, ataşla yaktım da geldim

Yalanla bâtıla bandırdığından
Memnûyu meşruat sandırdığından
Lânetullâh İblis kandırdığından
Cenneti A’ lâ dan çıktım da geldim
Dünya ya, menfezden aktım da geldim

İSLÂMİ; dünyada boraydım kardım
Hayırdan yüz dönüp batıla vardım
Üç Yüz Sene affet diye yalvardım
Mukaddes saraydan çıktım da geldim
Ene kazığını çaktım da geldim