Geldi mi karakış, akar gözlerden yaş
Garibin evinde bekler çoluk çocuk aş
Geldi mi kış sarar garibi geçim telaşı
Bir türlü kurtulmaz dertten onun başı
Geldi mi karakış, ya kar/ya kırağı yağar
Kabukbağlamayan yaralar azdıkça azar
Mermerci mermer, mezarcı toprak oyar
Tanık olduğumuz acılar biz kulları koyar
Geldi mi karakış, tüm yollarımız kapanır
Tüm dertler üstümüze abandıkça abanır
Bizdeki bu çile/ızdırabı acep kim dayanır
Bu kabukbağlamayan yara nasıl kapanır
Kiminin evinde yiyip içeceği bir şeyi yok
Kimisinin giyeceği, kiminin yakacağı yok
Kimsenin kimseden çok fazla haberi yok
Çünkü, fakir zengin arasında denge yok
Halk aç açıkken, kiminin gözü aç karnı tok
Bu dert yıllarca yüreğimizde yanan bir kok
Bencileyin meydanlarda ahkam kesen çok
Ama, bu gidişata dur diyebilecek birisi yok
05.02.2005-12.05
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 6.2.2005 12:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diler ,saygılarımı sunarım.
Dr İbrahim Necati Günay
TÜM YORUMLAR (1)