Geldi mi Karakış-1- Şiiri - Bayram Tunca

Ah karakış gelip kapıya dayandı
Görülen alametler ayan beyandı
Arz sarıya/arşı ala griye boyandı
Yokluktan/bıçak kemiğe dayandı

Karardı gökyüzü, sarardı yeryüzü
Gelince kış gülmez fakirlerin yüzü
Arattırır karakış, baharı/yazı/güzü
Şair Bayram acı söyler ekser sözü

Kar öpünce toprağa, alır bir düşünce
Düşer niceleri yatağa karakış gelince
Yoktur onların, ne odunu/ne kömürü
Yokluktan hep çileyle geçirirler ömrü

Geldi mi karakış gariplere sarar telaş
Akar onların gözlerinden hicranlı yaş
Tütmez ocakları pişmez evlerinde aş
Uzaklaşır bir bir dostlar yavaş yavaş

Geldi mi karakış göğe kara bulut kaplar
Bencileyin olur garibin derdi katar katar
Gün aşırı ya kar ya kırağı ya dolu yağar
Gariplerin gözünden oluk oluk yaş akar

Ne garip bir dünya kimi aç kimi tok yatar
Kimi sokakta kimi kuş tüyü yatakta yatar
Ah tanık olduklarımdan kafamın tası atar
Geldi mi karakış fakir kazma kürek yakar

Geldi mi karakış konmaz ağaçlara kuşlar
Garipleri ne dost ne akraba arayıp sorar
Geldi mi karakış fakirin hali yürek burkar
Ahrette Mevlâ konu komşu hakkını sorar

Geldi mi karakış sular ekseriye bulanık akar
Kimi vicdansızlar da bulanık suda balık avlar
Kimileri de bir iyilik eder bin kez başa kakar
Gariplerin gözlerinden oluk olup yaşlar akar

Fakir fukaranın yürüdüğü yollar hep çay çamur
Hayat yükünden sırtları olmuş genelde kambur
Şu fakir fukaranın hali, bir deri bir kemik misali
Görülmemiştir tarihte böylesi adaletsizlik misali

Geldi mi karakış olmaz garipleri ne arayıp ne soran
Varsa öğünlerinde en güzel katık olur onlara soğan
Bugüne kadar olmadı, bilmem olur mu hesap soran
Bakın hâlâ ortalıkta geziyor memleketi milleti soyan

Varsa duyanlar kulak versin, ne diyor Hazreti Kur’an
Bizden değildir diyor Nebi komşusu açken tok yatan
Bilirsiniz çoktur meydanlarda bu hususta nutuk atan
Bir elinin verdiğini/diğer eli bilmeyendir makbul olan

26.11.2004-11.26