Sevginin bedeliydi, yıllarca öncesinden
Takvim yapraklarına dizilip geldi hüzün.
Bazen bir kuş sesinden, bazen dost nefesinden;
Bazen yâr bûsesinden süzülüp geldi hüzün.
Bu nasıl bir döngüdür, bu nasıl bir masaldır?
Diyorlar ki: “Bu sevdâ, imân kadar kutsaldır.”
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta