Sevginin bedeliydi, yıllarca öncesinden
Takvim yapraklarına dizilip geldi hüzün.
Bazen bir kuş sesinden, bazen dost nefesinden;
Bazen yâr bûsesinden süzülüp geldi hüzün.
Bu nasıl bir döngüdür, bu nasıl bir masaldır?
Diyorlar ki: “Bu sevdâ, imân kadar kutsaldır.”
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta