Küçüken dayak yerdik..
Büyüklere yer verirdik.
Kuru ekmek kemirirdik,
Böyle geçti çocukluğum.
Ne bisiklet ne oyuncak,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Zahmeti gidip rahmeti kalan bir şeyden şekva etmek makul müdür Uğru bey kardeşim? Hepimiz buna benzer şartlarda büyüdük ama o elemi giden ve lezzeti kalan o günleri yeniden yad edip acı tazelemenin bir manası olmaz bizce.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta