Tattığın elemi, bunca acıyla
Yaktığın her şeyi hasrete bırak
Tuttuğun kalemin ince uçuyla
Aktığın her şeyi hasrete bırak
Bir yüze, bir göze, kirpiğe kaşa
Bir çiçek, bir böcek, uçan bir kuşa
Kafayı, bakarken kayaya taşa
Taktığın her şeyi hasrete bırak
Konuşurken bile ağlayan gibi
Biri sanki seni bağlayan gibi
Bendinden taşarak çağlayan gibi
Yıktığın her şeyi hasrete bırak
Öldürür bu hasret, vuslatı dile
Bitmez bu gam keder, bitmez bu çile
Çevreden, etraftan canından bile
Bıktığın her şeyi hasrete bırak.
Kayıt Tarihi : 11.7.2013 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!