Gelde bitsin bu ayrılık Şiiri - Bayram Ataç

İnsan insana yaparmı, böyle bir zulüm
Bagrımda soldu, koklamadan o gülüm
Revamı böyle sevene,taş dibinde ölüm
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Yüregim kanıyor, avusu içerime akıyor
Herkes bana, delirmiş, gözüyle bakıyor
O hasretin kor oldu, cigerlerimi yakıyor
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Sensiz hayatım,olmadan bir kördügüm
Cehenneme dönmeden,sensiz günüm
içime dert olmadan, yaşadığım hüznüm
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Başkasının sözüne bakma, girer araya
Sonra kimseler olmaz, merhem yaraya
Kaderimiz degişip, bulanmadan karaya
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Yürege vurdugun hançer, paslanmadan
Gönlümden sevdan, düşüp pislenmeden
yıkılmış bedenim, bir taşa yaslanmadan
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Seni özlüyorum, her bir nefes alışımda
Yaradana yalvardım, çaresiz kalışımda
Aklıma geliyorsun, her neşet çalışımda
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Dökülmeden gönlümün, yeşeren yapragı
Benden başkasına, öptürmeden o yanagı
Kırılmadan şu gömlümün, sükünet çanagı
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Gözden uzak, gönüldende uzak diyorlar
Bu ayrılıgın vabalini, şahsımdan biliyorlar
Bu vuslatım bitsin diye, allahtan diliyorlar
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık

Söküpte atamıyorum, şu aşkını bedenden
Farkı kalmadı içerimde, zehirli bir tikenden
Senin haberini soruyorum, gelen gidenden
Hele gelde bitsin, bitsin, bu zalım ayrılık