Gel Yeterki Şiiri - Murat Karakaş

Bayatlamış ekmek kıvamında, uzaktan baktığında normal ama yaklaştığında ekşi ekşi efkar kokan bir adamım ben.

Hayallerini cebine koyup çok ama çok uzaklara,
asla sevgisiz bırakılmayacağı bir yere gitmek isteyen bir adamım.

Sandığında özlemler, acılar, sıkıntılar,
uykusuzluklar ve daha bir sürü..lar'ı olan bir adam.

Kendimi alıp bir yerlere götürürken yanımda sen olmamalısın. Çünkü eğer sevgini bana layık göstermek zorunda kalırsan işte o zaman çoktan kaybetmiş olursun beni.

Gemileri izlemeliyim zaman zaman, zaman zaman hiçbişey sormamalısın. Seni izlemeliyim bazı sabahlar ve geceleri sormamalısın sebebini. Ellerin hiç bırakmamalı beni, gözlerin en kalabalık yerde de yalnızken de beni gerçekten görmeli.
Kumsalda oturmalıyız, paçalarımızı sıvamalı ve yalandan bir sebeple
ıslatmak istememeliyiz birbirimizi,
sonra ikimizde pes edip sırılsıklam oluncaya kadar
ıslatmalıyız birbirimizi.

Akşam üstleri güneşin batışına matemimizi kırmızı şarapla yapmalıyız,
yalnız ikimiz ve bir küçük balkon yeter bu saygı duruşuna unutma!

Aşk dolu saatlerimiz olmalı.
Yalnız ikimizin bilmesi gereken saatlerimiz.
Dudaklarımız ve vücudumuz ateşler içinde yanarken sarmalıyız biribirimizi.
Aşkla sevişmeliyiz, hiçbirşeyden korkmadan ve
yalnızca bizi saran şeyin şehvet ve sadakat olduğunu bilerek.
Ne bir telefon, ne gelen bir dost bölebilmeli bu saatleri.

Benimle bunları yaşayabileceksen gel! Ama gel yeterki!

2003 Temmuz - Yalova