Gel Yeter Şiiri - Erdal Alga

Gel,
Beklenen bir fiilsin uzunca bir süredir
Gel yeter
Gel be! Yetti çileler
Gel.
İster bir derde düşte gel
Yola düşte gel ister
Gönül gelmeni ister
İstersen düşte gel
Ama gel ne olursun, gel yeter.

Mevlana’nın çağrısını duy
‘’Ne olursan ol, gene gel’’
Başkası-sever olsan da bir zamanlar
Ümidimi tüketensen de
Bu sersem gönül sensiz intihar eyler
Gel,
Her zaman kelime üretir heceler
Bir çocuk gibi sevgiyi hecele
Elbet konuşacaksın
Zamanın işkencesi bitmez sende de
Konuşacaksın sessiz filmler biter
Olsun, film bitince gel.
Cennette huriler beni bekler
Benlik hep seni ister
Benlik her şey sende, al da gel
Sev de gel
Sevda başıma geldin
He bakalım ayıkla pirincin taşını
Yarimi al da gel
Başıma ördüğün çorabı bilmez misin kader
Alda gel morda gel
Gül de gel gülle gel
Her şeyimsin bil de gel
Hiçbir şeyin yoksa,
Yükle çeyiz sandığın kalbini
Gel yeter!