Gel Yanıma Şiiri - Kemal Doğanay

Karanlıklar aydınlığa,
Erdiğinde gel yanıma.
Başkomutan sana emir,
Verdiğinde gel yanıma.

Bazı gece itler ürür
Dağ başını duman bürür
Türk Töresi böyle yürür,
Dediğinde gel yanıma.

Kutlu olur büyük sözü
Alçakları görmez gözü
Ateş olmuş yanar özü,
Bildiğinde gel yanıma.

Kara kutu açılınca
Buralardan kaçılınca
Sözler yere saçılınca
Duyduğunda gel yanıma.

Yandım deme yananı gör
Sandım deme sananı gör
Kandım deme kananı gör,
Gördüğünde gel yanıma.

Yesevi'nin yanar özü
Hep batıya dönük yüzü
DOĞANAY'a geçer sözü,
Sevdiğinde gel yanıma.