Gel yangını soğut Şiiri - İsmail Amedi

GEL YANGINI SOĞUT

Dalga, dalga esen rüzgâr göklerde bulut
Bitmez bir yolun başında içimde umut
Ben sözümü tutup geldim sende sözün tut
Gel de şu gözümdeki ateşi soğut

Güneş umut yıldız umut gözlerin umut
Nerde bir su var ki? Gözyaşlarımdan somut
Bitmez bu yolun diğer başını da sen tut
Gel bana gel, gözümdeki ateşi soğut

Bu sonbaharın başında ilkbahar umut
Bu bitmez yolun kışında tükenmez umut
Bakışında her zerrenin sonsuz bir umut
Gel sevgili gözümdeki ateşi soğut

Özünde sendin, sözünde sen, çokta somut
Sordum bana dediler ki vuslatı unut
Kucaklaştı şu bağrımda ateş ve barut
Gel gözdeki alev, alev yangını soğut

Avuç, avuç zehir verip dediler ki yut
Ölüm senin için çare hayatı soğut
Divanece aradım ben zehirde umut
Gel aşkım şu gözümdeki ateşi soğut