Gel yalanlar söyle... Şiiri - Murat Ülkü

Gel yalanlar söyle, sen bana gel
Yalansız geçen her an, bir yudum zehir
Ellerim ellerine değse de, bir yabancı gibi
İnanayım, bu kalp senin yurdundur, bu şehir...

Gel yalanlar söyle, seni sevdim de
Benden gidiyor olsan da sana geldim de
Bir gün, bir an bile olsa inandır beni
Bu ömrüm, bu gönlüm, seninle doludur de...

Gel yalanlar söyle, doğruyu söyleme
Aramızdaki deniz, bir damla yaş değil de
Taşkın nehirlerin coşkulu akışı olsun
Bu sevdanın sonu, bir kavuşma olsun...

Gel yalanlar söyle, seni unutmadım de
Unutulmaz bir masaldı yaşadığımız de
Bırak bu dertli ruh biraz huzur bulsun
Seninle soluklandığı an ömrü son bulsun...

Gel yalanlar söyle, gel yeniden başla
Bu yaralı kalbi yeniden sar, yeniden bağla
Sanki hiç kırılmamış gibi, hiç yıkılmamış gibi
Gel, yarını yeniden var et, beni yeniden doğur...

Gel yalanlar söyle, gerçekler yere batsın
Yalanlar aşkla dolu, mutlu bir dünya yaratsın
Karanlıkta parlayan bir yıldız misali
Beni aydınlat, bir tek ışığım sen varsın...

Gel yalanlar söyle, gel son kez sarıl bana
Bu rüya hiç bitmesin, bu yalan hiç solmasın
Gidiyor olsan da, de "sana geldim adam"
Ve sen, benim gibi kendi söylediğin yalana inan...

Bundan sonrası yok, bu son perde
Ne hayal kaldı ne bir umut zerresi
Sadece yalanlar ve sessizliğin sesi
Yokluğunla dolup taştı, yarınımın nefesi,

Yine de gel, yalan söylemeye devam et
Biliyorum, bu son nefesim, bu son isteğim
Bedenim değil, eritiyor ruhumu hasretin,
Gel, hadi gel son bir yalanla beni yaşat...

Gel yalanlar söyle, seni sevdim de,
Gidiyor olsan da sana geldim de,
Ne olursun, lütfen doğruyu söyleme...
Bırak, avunsun gönlüm, ninniler söyle yüreğime...