Düzen kurmak, kolay mı sanırsın.
Gel vazgeç, şu kuru inadından.
Bir gün gelir, sen de yanarsın.
Gel vazgeç, şu kuru inadından.
Senin için, ne hayaller kurdum.
Bir umut ile kapına vardım.
Bastığın yerleri, öptüm, sardım.
Gel vazgeç, şu kuru inadından.
Güzel günler, geçer gider boşa.
Bütün belalar da, gelir başa.
Dertlerini anlatırsın, taşa.
Gel vazgeç, şu kuru inadından.
Paksoy’uma, çektirmeden çile.
Sen de düşmeden, dillerden dile.
Bülbüller gibi, konalım güle.
Gel vazgeç, şu kuru inadından.
Kayıt Tarihi : 22.5.2014 09:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!