Gel Tut Ellerimden Şiiri - Mustafa Altıntaş

Ben seni seyre dalıp ağlarken
Sen ıslanmıyorsun
Gün batar mı bu acıların ardından
Hasretinle yanarken ben
Beton duvarlarında kızıllığımın
Nasıl da canım yanıyor bir bilsen
Yavaş yavaş ölüyorum
Gel tut ellerimden
İzin ver de son baharım sende solsun
Yüzümü kaplayan sensiz ikindilerim
Sensiz anlattığım şiirlerim
Yalınayak kaldım tükettin beni
Kapat gözlerini de gör eserini
Kim bilir neredesin şimdi
Kim bilir kaçıncı gülüştesin
Hiç canın acımıyor
Ellerin titremiyor mu
Gözlerine batan çalı mıyım ben
Ah ne çok uzaklaştım kendimden
Gel tut ellerimden
Bütün renklerim siyah
Getir bana gençliğimi
Korkma tut ellerimden