Sen yokken viraneye dönüyor duvarlar
Soğuk, donuk, boğuk…
Oysa
Pasta kokuları gelmeliydi mutfaktan
Çaydanlığın fokurtusu duyulmalı
Işığı yanmalıydı salonun
Sen yokken divaneye dönüyorum ben
Mutsuz, umutsuz, güçsüz…
Oysa
Seninle bir akşam yemeğinde el ele
Bir televizyonun karşısında yanak yanağa
Her gece dudak dudağa…
Sen yokken…
Oysa…
Kayıt Tarihi : 3.9.2024 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!