Gel Türkü Kuşum Vurulmuşum Gel

Düşlere sığınmış bir yıldızdır kalbim
Şafakların nabzında vuran
Yalnız bir geceyim geceler içre
Ürpertilerde ürkülerim

İhanetler karşısında boynu bükük
Kalabalıklar içinde öksüz
Tanımsız acılar içinde şaşkın

Gel, gurbetinde göçmen bir kuş oldum
Taşıdım yurdumu yıllarca yüreğimde yaralı
Yangınıma su
Yağmuruma güneş içirdim dudaklarından

Gel, hangi türküye konsam bir dal kırılır
Bir ağaç devrilir hangi rüzgara sarılsam
Üşür filizim nergizim
Kar düşer yurdumun düş bahçelerine

Bilmem kaçbin yıl
Yüreğim elimde bayrak dolaştım
Şiirini yazdım aşkın ayrılığın
İnkara durdu bütün yeminler
Yağmalandı gülbahar ülkem
İhanet yağdı sularına dağlarımın

Gel türkü kuşum, vurulmuşum gel
Ölüm anlımda yel
Hüzün dalımda yangın
Hasretine dayanamam gel

Bir umudun bitimi midir? ölüm
Karanlık derin çukurlarda
ki, çığlığı zamanın yüreğinde düğümlenen

göç eder mi? başka bir acıya gurbet
alıp götürür mü? hüzünleri, yalnızlıkları trenler
yakınlaşır mı? aşk kıyısından uzaklaştıkça
bilirim sevişmeden de eskir aşk
ömür tükenir, saatler yorulur
vurulur boynu gül umudun
zulmün kol gezdiği sokaklarda

gel, efkar başımda yel
hasret gözümde sel
Gel türkü kuşum, Vurulmuşum gel

19/10/'85