İşte ruhumdaki yalnızlığın hikayesi.
Gözlerindeki o yeşil babilin bahçesiydi.
Yaratılmışlığımın yalnızlığıyla geldiğinde.
Kutsanmış tarih kokuyordu terinin her damlası.
Bütün olgunlaşmam sana tamamlanmıştı.
Koynuma bir ülke sıcaklığında girmiştin.
Bütün kuşlar kanat çırpmıştı bize.
Etrafımız çevrilmiş çin seddi garantisinde.
Şimdi günahlarından arınıyorsun,
Cennet bahçelerinden geçiyorsun.
Kelimeler sana ve bana çarpıyor anlamsız.
Yüregime bir kule dikiyorsun eyfel egikliğinde.
Sarnıçlara akıyorsun tarihin kuyularından.
Deki bütün yalnızlığımla sana geldim ben.
Eksik parçaların oldum de ruhunu kapatan.
Ellerindeki hüneri göster tarih sayfalarından.
Koynuma gir, sormam bilirim,kimsin nerden gelirsin.
Yalnızlığımı böl utanmam tarih sayfalarından.
Kim bilir utanmam bir ülke kurarım kendi tırnaklarımdan.
Hatta bir dünya ol utanmam gir koynuma seninle yaşıtım.
Varsın,dayanılmaz hafifliğin, yalnızlıgımın uykularında olsun.
Bütün dünyaya basarak geç ruhumun yalnızlıklarından.
Sarı başak toprak kokusuyla bulut özleminde ilkelerin.
Umut olup gir koymuma tarihin tozlanmışlığıyla.
Hayat seninle yasıt kadınım dünya seninle yasıt.
Ben seninle yaşıtım yalnızlıgım seninle yaşıt.
Korkmam ölümden unutma ölüm benimle yaşıt.
Böl ruhumun yanlızlığını ölümün sayfalarından.
Yok olsun hududum varlığının hafifliğiyle.
Ülkem olup gir koynuma tarih sayfalarından.
(21 10 2007)
Süleyman AydemirKayıt Tarihi : 21.10.2007 14:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!