Gel Sultanım Şiiri - Meral Meri

Gel sultanım,gözyaşım gel!
Hurma dillim,canparem gel!
Yokluğundan varlığım kaçıştı benden.
Kainatı örten gece gibi, uzağım o aydınlık yüzden.
Gel gönlü gül kokulum,gel!
Gel zamanı susuşuyla hasret kılanım, gel!
Gidişinle gönlüm yoruldu,gölgem kayboldu,gel!
Gel ki gözümün mumları nurundan can alsın,
Yansın yine etrafımda ay parçam,
Gönül akrabam,gel!
Sen gideli misk-i amberler de yüz çevirdi benden...
Yüzümün gül komşuları da misafirsiz kaldı,gel!
Sen gittin ya başımda kaç Kerbela, daha
Canlara hasret kaldı,
Kaç yakınlık daha dağıldı yakınlıklara,gel!
Gel muhabbeti zengin olanım,
Kibiri fakir olanım,gel!
Gel sofraların en tatlısı,
Anaların can zulası,gel!
Gel ki kavunlar yaza tatlansın,
Yazlar da hazana gül toplasın,gel!