Gel Sofu Şiiri - Barış Arslan

Gel sofu şikayet etme
İkrarımız Hak’ka gider
Sözlerim yad’a iletme
Zanneder ki şaka gider

O’ndan emir gelir bize
Der ibret al bakıp göze
İman ile gelin dize
Mevte yensiz yaka gider

Aduyla durma yan yana
Bir faydası olmaz sana
Seyr-ü sefer fani dünya
Belirsiz bir hana gider

Nefsine aldanma şayet
Gün gelir biter nihayet
Hira’da inen o ilk ayet
Leziz bir imana gider

Sofu bu çileli yoldur
Kalbini sefadan soldur
Sofulukta edep odur
Nefsi boş sahana gider

Farzdan önce getir kamet
Bilmezmisin sen merhamet
Onun çün kopar kıyamet
İnsanlık bir yana gider

Hak arsıza vermez ihsan
Böyle döner dem_i devran
Münkire arkadaş şeytan
O güçsüz insana gider

Arsız otuzbirde kalır
Mümin otuziki alır
Onikiler huzur bulur
Mescid-i Aksaya gider

Dünya kula açık servet
İnancımız Ehl-i Sünnet
Rüya aleminde cennet
Sofuluk manaya gider

Meclise gir sağ ayakla
Kalbi günahlardan pakla
Hürmetsiz sözleri sakla
Hakikat lisana gider

Soldurur bahçede gülü
Adavet adunun dölü
Küstürür şeyda bülbülü
Ötüşü figana gider

Biz içeriz dolu bade
Afimiz yok libas sade
Kalbimiz Hak’ka amade
Birgün yana yana gider

Sen sofusun olmaz aşın
Batıla dikleşir başın
Ab-u Revan akan yaşın
Candan özge cana gider

Sanma kabir böyle rahat
Ululardan al nasihat
Ancak bulur gönül sıhhat
Aksi hal püryana gider

Sitem değil sözüm haktır
Zannetme ölüm ıraktır
Münkir isen meşakkattır
Dana gelmiş dana gider

Sözlerim atma yabana
Şekva etme beni bana
İnciler dizsen abana
Hevesler yalana gider

Çok yüklendim sana naçar
Doğru desem yara açar
Dert bedene sancı saçar
Dermansız zamana gider

Sofular alışmaz kine
Yinede uzaksın dine
Aşk ile yandı şu sine
Mecruhi püryana gider…!

05 Ekim 2004
Barış ARSLAN