Gel sevgili... Şiiri - Suskun Adam Zeynepp

Gel; şartlar ne olursa olsun, yollar nasıl uzarsa uzasın… yine gel.
Ne olursa olsun, nasıl olursa olsun, hangi yükü taşıyorsan taşı… gel.
Ben kalbimin bütün kapılarını sana açık bıraktım;
yeter ki bir adımını bile olsa bana doğru at, bu bile dönmene yeter.

Gel şehrime…
Sensizliğe emanet ettiğim sokaklar artık benimle konuşmuyor;
inan, seni benden çok özlediler.
Ben ise seni her gün biraz daha, biraz daha eksilerek özledim.

Aradan yıllar geçsin, aylar devrilsin, takvim yorgun düşsün;
mevsimler kaç kere değişirse değişsin, gökyüzü kaç gece kararsa kararsın… yine gel.
Gel ki bekleyişimin içimde taşıdığım sesi artık bir kabulleniş olmaktan çıkıp
gerçeğe dönüşsün.
Gel, çünkü her gelmediğin gün biraz daha sessizleşiyorum.
Gel şehrime…
Özledim seni.
O kadar çok özledim ki, sensizliğe sarılıp uyumayı bile öğrendim;
yokluğunu geceler boyunca üzerime örttüm.

Ömrümün son demleri bile olsa, gel.
Son nefesimde bile yönüm sana dönüktür, bundan emin ol.
Dizlerim çözülse, gözlerim kararsa, ellerim titrerse bile… gel.
Gel ki ömrümün son ışığı sen ol;
gel ki kalbimin son atışında duyduğum son ses yine senin adın olsun.
Gel, yine gel, bin kez gel…
Gel şehrime; sensizliğin ağırlaştırdığı sokaklara nefes ol.

Bitmiş, tükenmiş olsam bile gel.
İçimde kül olmuş bir ateş gibi yanıp sönerken bile gel.
Gel ki nefesinle yeniden tutuşayım.
“Bir zamanlar bir sevenim vardı,” deme…
“Benim hep bir sevdam vardı; adı sendi,” diye gel.
Kırgınlıklarınla gel, sessizliğinle gel, yüklerinle gel…
çünkü seni bekleyen bu yorgun kalp, senden başka hiçbir yüzle tamamlanmaz artık.

Tüm geç kalmışlıklara, tüm pişmanlıklara rağmen gel.
Gel; çünkü gecikmeleri bile affedecek kadar sevdim seni.
Gel; çünkü kırıkları onaracak kadar bekledim.
Gel; çünkü geçmişi bırakıp geleceği seninle kuracak kadar inandım bize.
Gel, yine gel, her sabah yeniden gel.

Gel şehrime…
Bu şehir senin kokunu çoktan unuttu;
ama ben, unutmamak için her gece seni içimde yaşattım.

Özlemin içimde bir ateş, hasretin en derin sızım…
Gel ki vuslatın dokunsun bütün yaralarıma.
Gel ki sensizliğin ağırlığı nihayet çekilsin üzerimden.

Gel… şehrime gel, yüreğime gel, ömrüme gel.
Gel… ne olursun, sadece gel.
Yeter ki gel.

@dsız...