Gel sevgili,
yaşam ikliminin en kutsal mevsimine gidelim
binbir çiçeğin gülümsediği
düşler vadisine kuralım evimizi,
merhamet pınarından içip
sevgi ırmağında serinleyelim
sevinç tohumları ekelim Poros’un kalbine.
Ekinleri büyüten güneşi kucaklayıp
Bendis’in aşk bahçesinde en tatlı yemişleri yiyelim
melekler sofrasına oturup
Espere’nin çocuklarına yabansı Ezgi’ler söyleyelim..
Kayıt Tarihi : 12.1.2010 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!