Gel Sevdiğim Şiiri - Abdülsamet Urtekin

gönlündeki sevginin verdiği hisle;
aşka yürüyen ayağın verdiği hevesle,
umudu bitmiş aşığa verilen sesle,
sen benimsin diyerek gel sevdiğim.

sevdamı okşa içinden geldiği kadar;
beni benden al taşı sana kadar,
ömrümü adadım sana ölene kadar,
ölüm gelmeden sen gel sevdiğim.

gül kokusundan ziyâde tenli sevdiğim;
gece hayalimi şenlendiren yârim,
Mecnun olsa gerek senden hıyâlim,
divane gelmeden sen gel sevdiğim.

gözlerinin kahvesi götürür beni diyarına;
bi-çare sensizlik her saniyeme her anıma,
kara bulutlar çöker sensiz olan hiyalıma,
özlemim gelmeden sen gel sevdiğim.

papatya sen - gül sen - nergiz sen;
hataların bile indimde ahsen,
görünce gözlerim seni her şey lağven,
nedamet gelmeden sen gel sevdiğim.

mısralarım sen kokuyor her gün;
içime çektikçe yazıyorum gün be gün,
bu kadar sevildiğini bilsen bir gün,
mürekkep nihayete ermeden sen gel sevdiğim.