gel sevdanı koy sevdamın yanına
ellerini ellerimin yüreğini yüreğimin
sabrını sabrımın yanına
nice uçurumlara indik seninle
kayaları zorladık
güneşi zaptetmeye kalktık bir ara
ayda yaşam aradık
sapmadık çizgimizden
girmedik dürüstlüğün kanına
gel gülünü dik gülümün yanına
anırsar mısın
umut yanaşmıştı bir ara
toprak toprak kokuyordu
çiçek çiçek açıyordu
acı ondan
zulüm ondan
kötüler ondan kaçıyordu
tam ellerimizi uzatıp tuttuk derken
o da düştü tuzağa
gel kahrını koy kahrımın yanına
Kayıt Tarihi : 4.1.2009 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)