Gel sen yargılama! Şiiri - Mustafa Cilasun

En azından kalbini yokla
Vicdanınla yoğrulmayı ne olur unutma
Ruhun insicamında soluklanmadan asla katiyete asla ulaşma

Sen hükümransın tercihinde
Saltanatından sorarım şimdi kime ne
Hakkaniyete ulaşmak bu kadar çelişkiyle hicranı badireyse

Öncelikle soluklan
Hislerin ikliminde boğulmaktan ne olur uyan
İradesiyle aklına pırangalar vuran ve hakikatten uzaklaşan

Teslim olmak kolaymı
Gerekçelerine vasıl olmadan hukuk olurmu
Karanlığın çardağında vuslatın asudeliğine düşün ulaşılırmı

Gayret hikmet için değerli
İlimsiz akıl ve izan kimler için bereketli
Mesnetsiz tevatürler ve makam tayin eden sefil fakirler

Ne den hizipler tükenmiyor
Kalbi haykırışlar başkalarından bekleniyor
Nefsi arzular için ne kadar bahaneler önümüze seriliyor

Oysaki ölüm hakdiyor
Ezan kimler için okunuyor hiç hissetmiyor
Zikir halkasında ne kadarda bereketli tohumlar ekiliyor

Toprak mı berekersiz söyle
Hakikatin irfanında mübelliğler mi yetişmiyor
İnsana adamse ne oluyor ve menfaat için takla atıyor

Aklar içinde kalkınma
Adelet hani nerede var sen doğrusunu söyle
Apeletler ve manşetler kimin derdiyse ihsan nerede

Ne ademe ve ne de kula
İnsan kalbi inşirahtan beri ise haydi söyle
Zaman sayfalarda hüzün haykırıyor ne elim bir hece