Gel Sar,çerkez Kızı Şiiri - Emre Ozdemir

Zehir zakkum sevda yaşıyorum,
Kalbim Aşk’a düşmüş yana yana arıyorum.
Sevgilim yok, elleri yok.
Senden yana tek bir adresim, resmimde yok
Kırık dökük anılar var odanın bir kenarında,
Yıkılan gurular takılmış kapının kovuğuna,
Söylediğin en acı sözler masada,
Kurduğun Aşk cümleleri var yanında,
İki bardak ve bir sürahi,
Üzerimde çok sevdiğin kazak var,
Bir yanda ayna kırıkları,
Bir yanda saçımın dağınıklığı.
Kime baksam sen,
Gel topla beni, Çerkez Kızı…

Hiç kimse kalmamış evde,
Bıkmayan bir ben varım,
Kala kalmışım koca salonda kendimle,
Olsun,
Daha kolay oluyor ağlamak,
En azından Annem görmüyor çektiklerimi,
En fazlasından anlıyorum,
Her şey belli, Her şey yarım.
Anlatsam diyorum bir kez daha anlarmısın?
Anlamıyorum.
Bir yanda düş kırıkları,
Bir yanda sessizliğin avuntuları,
Kime baksam sen,
Gel artık, Çerkez Kızı…

Katılaşmış umutlardan sevgi dileniyorum,
Yorgun bir gül misali açılamıyorsun.
Askıya kaldırmışım sevdiğim her şeyi,
Toplamak gelmiyor içimden yağmaladığım odayı,
Televizyonun her kanalında yalnızlıktan bahsediyorlar,
Artık kimse sevmiyor kimseyi,
Sevmediğini söylediğin gibi,
Artık beklemiyor hiç kimse kimseyi.
Gitmek için yol arıyor sevdalılar.
Dönüp bakıyorum elime, kan revan.
Bir yanda cam kırıkları,
Bir yanda acımayan yaram,
Gel sar Çerkez Kızı…