Krizantem sokağında
Sonbahar yaprakları toplayan bir çöpçüydü o
adı Rıza
Sararan yapraklar yazdan kalma eski giysileri içinde
sesizce düşerken kaldırımlara
hiç telaş yoktu ne Rıza’da ne de sokakta
önce kendi izmaritlerini toplar yerden ve işe başlar
sonra da güneş yanığı kavrulmuş yaprakları
ve dağınık saçlarını
Yoldan geçen arabaların rüzgarından
Aynı anne babanın yitirilen çocukları gibi yapraklar
Duvar dibinde öksüz ve yetim kucaklaşırken korkudan
Hayat yorgunu Rıza ağzında sigara
Elinde süpürge
Sesizce yağdı yapraklar üstüne
Sonbaharda işe alınırdı her sene
Yazın çay toplamaya giderdi memleketine
Kışın ayakkabı boyadı caddede
Krizantem sokakta hayat başkaydı Rıza’nın ki bambaşka
İnsanlar emekli olurken her mevsim
bu sokakta veya başka sokaklarda
Rıza banka oturup dinlense de ara sıra
yaprakları temizledi
saçları dağınık ağzında yarım sigara
ve emeklilikten çok uzakta
hep anılarını seyretti yaprak toplarken
sonbaharda Krizantem sokakta.
Kayıt Tarihi : 5.6.2007 09:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!