Gel Öpüşelim! . Şiiri - Kadir Albayrak

Ölümle aramda perde misin sen
Çekil de ecelle bir görüşelim
Tadına doyulmaz meyve misin sen
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Ateş mi var senin dudaklarında
Hararet yükseldi damarlarımda
Kesildi dermanım ayaklarımda
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Yılların hasreti birikti taştı
Yüreğe sığmadı dağları aştı
Düşledim o dudak o göz o kaştı
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Öyle bir kaldı ki damakta tadı
Dilber söyle nedir busenin adı
Gönül bu istiyor neylesin malı
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Cananım güzelim özledim seni
Arıyor dudağım sıcak buseni
İsterse sonunda vursunlar beni
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Issız bir köşede atla boynuma
Sar beni sarmala sık kollarınla
Ateşi ateşle dudaklarıma
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Kalbimin atışı hızlansın yine
Ömrüme bin ömür eklensin yine
Göz yaşım pınarda beklesin yine
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Bu aşkın adına “yasak” deseler
Düşürüp dillere şarkı etseler
Fark etmez halime gülüp geçseler
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Hasreti biçelim harman edelim
Denkleyip üst üste deste edelim
Yılları dudakta beste edelim
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Dünyanın dengesi bozulsun gitsin
Günahsa alnıma yazılsın gitsin
Bir zevkin seline kapılsın gitsin
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim