Gel Ölüm Gel Şiiri - Sevgi Uz

Mavi gözlü yavru için değil
Kara kaşlı yar için değil
Annem, babam, kardeşim için değil
Yalnız benim için gel
Gel ölüm gel! Senden korkmuyorum ki...

Geldiğin zaman kapımı iki kere çal
Biri senin için diğeri; benim şerefime olsun
Duysunlar da görsünler onlar
Benim de kapımı çalan biri var
Bak! Gördün mü? Çekemiyorler bizi,
Belki seninle tanışmaktan korkuyorlar
Boş ver... Aldırma. Nasıl olsa sen benimsin
Gel ölüm gel! Senden korkmuyorum ki...

Seninle karşılaştığı zaman, on sekiz yaşındaydı
Yüz üçüncü doğum gününü kutluyordu seni gördüğünde
Henüz sekiz aylıktı onu kollarına aldığında
Ne zaman tanışacağım seninle?
Gel ölüm gel! Senden korkmuyorum ki...

Kimileri kanser diyor sana
Kimileri de verem koymuş adını
Bir başkası katil deyivermiş sana
Bana attığın da ilk çentikti. Hadi gelsene!
Gel ölüm gel! Senden korkmuyorum ki...

Evet biliyorum, beni çok sevdin
Sende benim aklımdan hiç çıkmıyorsun
Daima içmdesin, her an benimlesin
Düşüncelerimde, ordasın.Beynimdesin.
Belki bende seni severim ne dersin?
Gel ölüm gel! Senden korkmuyorum ki...

Bahçemdeki havuzun kenarında mı?
Salkım söğüdün altında mı?
Şu sokağın yokuşunda mı?
Hiç değilse sen geleceksin
Verdiğin randevuya değil mi?
Gel öl,üm gel! Senden korkmuyorum ki...

Ağacın yaprakları kıpırdadı birden
Gelen sensin değil mi? Bahçeden,
Baksam da göremem ki pencereden
Söylesene geleceksin değil mi? Sen!
Gel ölüm gel! Senden korkmuyorum ki...

Zalim doktor neden bağladı ki beni yatağa?
Kalkmak istiyorum, gelemiyorum sana
Hadi gel! Sen ellerimden tutsana...
İşte o! Kapının önündeki ayak sesi
Görmek istiyorum, gözlerim iyi seçmiyor
Kaldırıp elimi tutmak istiyorum
Sen, hiç konuşmuyorsun
Bir şeyler söylemek istiyorum sana,
Ama sesim! ... Sen, duymuyorsun...

1994