Gel Öldürme Vaktini! Şiiri - Cihat Şahin

Otursan da bir saysan, bir ömürde kaç gün var?
O, günlerin içini, doldurursun sen neyle?
Her saatte acaba, boşa geçen kaç an var?
Aleyhte mi, lehte mi? Şu anların gel söyle!

Az mı gelir bir hayat, emelleri yapmaya?
Ne de çokmuş hayalin, tükenmez saya, saya!
Yok, mu günde bir anın, amelleri tartmaya?
Hayat kimden, ne diye? verilmişti bil söyle!

Asla onu veremez, ne tesadüf ne doğa!
Mevcut rengi verilmez, elbette ki bir yoğa!
Gerçek Hayy-ı Kayyum’a, edilmeli her dua!
Niye baktın yüzüme, tuhaf, tuhaf sen öyle?

Seni yoktan yaratan, ne istiyor bir düşün!
Marziyat-ı Rahman’a, uygun mu dur şu düş’ün?
Şayet uygun değilse; emr-i hakka her işin?
Hayırmıdır, şer mi dir? Akıbetin gel söyle!

Hovardaca harcarsın, malın gibi zamanı!
Etmiyorsun der-hatır, asla dini, imanı!
Şeytan çakmış kalbine, sanki mıhla güman’ı(!)
Bulman gerek gerçeği, gitmez kata bu böyle!

Değil yılın ve ayın, çok kıymetli günlerin!
Her saatin, dakikan, saniyen ve anların,
Geçmemeli hiç boşa, geçse de insanların!
Çünkü bir gün çıkacak, doldurduysan sen neyle?

Hazineden değerli, insan için saatler!
Bir saate yapılır, her gün mühim taatlar!
Razı olsa yaratan; icra olur vaatler?
Cennetleri kazansan, zarar mıdır gel söyle?

“Gün geçmiyor” diyerek, gel öldürme vaktini!
Her şuurlu müminden; hizmet bekler hak dini!
Unuttun mu sen yoksa mevlan ile akdini?
Akdini çiğneyene, ne yapılır sen söyle!

Cihat ŞAHİN
20.06.2010-İZMİR