Bensiz, bir yaprak misali dalda sessiz soluyorsan
Sığmıyorsam gözlerinin ta içindeki mutluluğa
Kuşlar uçmaz oldu sen gittin gideli bu şehirden
Sensiz güneş, karanlıktan beter gel öldür beni yar
Bir çığ gibi örttün kendini, söyleyemedim seni sevdiğimi
Gözlerinden aktım bunu görüyorum ve hala bunu biliyorum
Geçmedinmi sanıyorsun hiç gözlerimin önünden
Sensiz güneş, karanlıktan beter gel öldür beni yar
Bir meşale yaksam görebilir miyim gözlerini, bu saatten sonra
Ben bu boş odanın içinde seni düşünürken
Sen başka şehirde yaprakları benim için koparıyormusun
Sensiz güneş, karanlıktan beter gel öldür beni yar
Hayat kollarımı kırsada, yine ben bunu yazacağım
Bir sis örtsede gözlerimi, ben yine özleyeceğim seni, bu gözlerle
Celladım gelse bana son isteğimi sorsa
Sensiz güneş, karanlıktan beter NE OLUR SEN GEL öldür beni yar
Kayıt Tarihi : 24.10.2008 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili genç şairimiz,duygularını sevgisini özlemini hasretini öylesine akıvermiş ki mısralarına her dörtlüğünde bir okyanusu oluşturuvermiş yüreğindekilerle...
Mısralar arasındaki uyum ve dörtlükteki ahenk,şiirin tamamına ustaca yansıtılmış ve dörtlükler arasında yani şiirinin bütününde harika bir armoni yakalanmıştır...İçi dolu dopdolu sade yalın anlaşılır sözcükler kullanılmak suretiyle duygular mükemmel ifade edilmiştir...
Kıymetli genç şair kardeşimi bu şahane'Gel Öldür Beni Yar'ı için içtenliğimle kutluyorum ve de bu harika şiiri için sevgili Kürşad'ı ayakta alkışlıyorum......Savaş GÜRSOY
TÜM YORUMLAR (2)