Gel Oğul Şiiri - İsmet Aktürk2

Uçup gittin avucumdan kuş gibi
Dargın mısın bu garibe sen oğul
Bu acılar alıp götürür bizi
Yaktın yıktın dünyamızı gel oğul

Yağmur gibi gözyaşlarım akıyor
Bu hasretin ciğerimi yakıyor
Yıldırımlar kalbimize atıyor
Neredesin neredesin gel oğul

Nere gidem kime soram ben seni
Ne haldeyim feryadımla duy beni
Biliyorum çok severdin sen beni
Seviyorsan duyuyorsan gel oğul

Bu faniden gidişinle yok oldun
Özleminle acılara kul oldum
Yıllar ile ateşlerde yoğuruldum
Senden başka kimsem yoktur gel oğul

Hep ağlarım hiç gülemem ben oğul
Benim ömrüm gecem gündüz sen oğul
Ölem dedim ölemedim ah oğul
Al yanına bu garibi gel oğul

Can evimde kıyametler kopuyor
Yanardağlar volkan olmuş yakıyor
Yaşlı gözler hep yollara bakıyor
Neredesin neredesin gel oğul

Viran oldu bağım bülbüller ötmez
Ateşim kül oldu dumanlar tütmez
Feryadım doludur bu fani yetmez
Çok özledim çok özledim gel oğul

Ölüm haktır ama çok acı
Gitmedi yıllardır kalbimden sancı
Beklerim bu handa garip bir hancı
Beni de al götür götür gel oğul

Sensiz yaşamak hergün bana ölümdür
Bütün güzellikler bana zulümdür
Sana kavuştuğum gün en mutlu gündür
Mahşeri divanda bekle gel oğul