Çığ gibi büyüdü içimdeki ümitler,
Umudum tükenmeden gel öğretmenim
Hayal dünyamda yüzdürdüğüm gemiler,
Girdaplara girmeden gel öğretmenim.
Nasıl ki özlüyor yağmur bulutu,
Susuz kalmışların çölde umudu,
Bir fidanım bak yapraklarım kurudu.
Öz suyum çekilmeden gel öğretmenim.
Goncaysam bağınızda solmamalıyım,
Dünyaya yabancı kalmamalıyım.
Pişmanlıktan saçlarımı yolmamalıyım
Şimdi tut ellerimden gel öğretmenim.
Ödevdi görevdi yaparım elbet,
Bedenim benliğime kalmasın hasret,
Gayret et öğretmenim az daha gayret,
Cehalet boy geçmeden gel öğretmenim.
Bilmin ışığında yürüyemezsem,
İlmin kaynağına erişemezsem,
Muasır medeniyete yetişemezsem
İnancımı yitirmeden gel öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 21.12.2008 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Termeli Musa İnan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/21/gel-ogretmenim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!