Gel Nefesime Şiiri - Burcu Karakaya

Yine bulutlar sardı bırakmıyor
Masmavi gökyüzünü.
Hani değirmenlerin her gece dilek dilediği
Yumuşacık sevgi kausu,
Ne garip yine yalnızlar, ışıksız!
Özünde hiçlik var tabiatın
Ve bir o kadar da güzel
Özlüyorum...
Beni ben yapan bensizliği.
Yalan dünyanın,
Yalan yaşantıları kısa ve anlamsız.
Her geçen gün biten net bir şekli var,
Yüzler aynaya bakıldıkça eskimiyor dostum...
Tekrarsız kokusunu alıyor yürek aşkın,
Uslanmadı...
Yaşamın oynattığı parmakların ötesinde,
Unutma senin içinde bir sahne var.
Nerde bulunur aşka aşık bir gönül,
Gönül bu adres sormuyor...
Üflediğin her sigara dumanı,
Tutkuyu bir parça bastırıyor.
Her yeni yüz,
Doğru ve güzel seçimlere,
Yeni bir başlangıçtır...
Her yeni başlayan gün de dostum,
Bence mutluluğa ilk ve en güzel adımdır.
İşte bedenimin mucizesi gözyaşım,
Yine geldi kirpiklerimin sevgilisi,
Akan her tanede,
Sevgim neşe olup sarıyor tenimi.
Önce kendini sevmekle başlıyor yaşam,
Aldığım her nefesin,
Hatrı var sonsuz ruhumda,
Sonrasında mutlaka anımsanacak,
Tezat kişilik dostum...
Her geçen kötü güne inat,
Neşem kaldı bende.
Anılar yaşandı düne kadar,
Bugünümü saklıyorum yarına,
Şimdi dünümün yarını,
O hiç bitmesi istenmeyen,
Bugünüm...
Açık kanatlarım uçuyorum.
Güneşin sıcak renklerinden
Hiç vazgeçmedim ki, seviyorum!
Sihirli bir melodisi var,
Burcu burcu kokusunu aldığım,
Doludizgin, durmaksızın coşan
Aşıkların ırmağının...
Hani abis renkli çiçek bahçeleri vaatti!
Gözlerinde ki ışık ısıtsın ve
Eriyen dudaklarımı toplasın öpüşlerin.
Damarlarından akacak her damla kana ilaç,
Feda olsun saçımın her teli.
Hey neredesin ey güzel peri!
Gel nefesime,
Bırakma, sımsıkı sar beni....

22/05/2001
Bodrum
C.Burcu Karakaya