Gel Mevlana...İlâhi Şiiri - Aydın Suyak

Kutlu gönüller köşkünün sahibi
İlahi aşıkın can içinde cananı
Sultanlar sever kapısına edep le varanı
Dergahı müritlerle dolan şahısın Hüda yaranı.

Semâzen yarenler küme düzine
Bizler halka olup girdik tesbih ipine
Her birimiz izinde divane dönen pervane
Geldik kapına himmet eyle gönlümüz yıkık virhane.

Hasta ruha canver imana iman
Yüreğin de hasret vuslatı yanık olan
Aşıklar diline biçare umutlara derman
Gel ey koca pir günahkara tevbe yolu açık bulan

Âlem’i dergahda mest olup çoşan
Semâdan inen ilâhi rahmetle taşan
Gel ey ebedi tahtın da ulvi makama koşan
Mesnevi aşkla ummana defalarca dolup boşalan.

Asırları ulayıp devran aşan
Nesillerden nesillere sürüp gelen
Doyumsuz muhabete susuz bekler cümle ihvan
Ey yüce pirler piri yoluna hayran cihan-ı sultan.

Âlemi beşere himmet ver tezel
Haydi bir kere değil bize bin kere gel
Fani hayatıma şebn’ i aruzum olsun ecel
Ey koca ulu dostum ne olur yetiş muştularla gel! ..

(Şiir şeması Gülce-Tekil)
Aydın Suyak -19-12-2009