Gel(me) Şiiri - Zeynep Şimşek 1

Ellerimde yitiği bu çilekeş sevdanın
Israrlı iştiyakım çağlayan ye’se inat!
Ufkumda küllenen öz,ismi çizik nâdanın
Dilersen bin kere dön,bin kez ruhumu kanat!

Karalasan da ismin silinmedi derinden
Telini biledim gel kanat aynı yerinden!

Ters orantı mahkumu sevda,hüzün ipinde
Yıkanan gözlerimde sonbaharın son yası!
Selam duruyor umut melâlimin dibinde
Zamandan düşen kağıt sevinçlerin en hası...

Ki sana yaklaştırır yırttığım tüm kağıtlar..
Hüznü yakınlaştırır yaktığım tüm ağıtlar..

Ellerimi göklere açmam korkutmuyorsa
Sözün sustuğu yeri mesken ettin demektir!
Feryadım davetimin yerini tutmuyorsa
Kime anlatıyorum,bu ne ziyan emektir! ?

Teveccühün çoğaltmaz,eksiltmez bendekini
Kalp bu pişkinliğinle istemez sendekini!