Gel Koşarak Şiiri - Mehmet Tunçer

İşte görüyorsun,
Tadı tuzu kalmadı yaşamın.
Hangi yöne dönsek göz yaşı
Hangi yöne baksak kan gölü...
Anlamsız bir yarış içinde düveller
Dün Kore,Vietnam
Bugünse IRAK...
Yarınlar sa meçhul...
Oysa sen hala bekliyorsun
Niye beklediğini bilmeden.
Gel diyorum sana anlamıyormusun.

İşte görüyorsun..
Tadı tuzu kalmadı yaşamın.
Yarınlara saplanıp kaldın.
Yarın yok anlamuyormusun.
Gün yirmi dört saat,hafta dediğin yedi gün değil artık
Öylesine kısaldıki mesafeler.
Mega tonları bile minnacık yapmışlar
O uçak var ya hani EMİLA GAYN
O uçak bile uçmayacakmış artık.
Hepsi hepsi bir el bir düğmeymiş...
Oysa sen hala bekliyorsun
Niye beklediğini bilmeden
Gel diyorum sana anlamıyormusun.

İşte görüyorsun..
Tadı tuzu kalmadı yaşamın.
Bir gece ışıl, ışılken gökte yıldızlar
Bir sabah okula giderken okul çocukları
Yada günün her hangi bir saatinde
Yarının hayalini kurarken insancıklar
Bir el bir düğmeye basacak bunu bil.
Ceninler cansızlaşacak ana rahminde
Ne memeyi uzatabilecek anne..
Ne memeye uzanabilecek bebeler.
Ne köpekler havlaya bilecek sokak aralarında
Nede kuşlar kanat çırpa bilecek...
İşte o zaman..
Ne çagrımı duyacak
Nede gel diyebileceksin bana
Bir el bir düğme beş milyar insan bizde içinde
O el,O düğmeye basmadan...
GEL KOŞARAK