Gel Konya'ya Sende Gel Şiiri - Nurullah ...

Horasan'dan, hareket eden bulutlar,
Rahmete dönüştü, Konya, ilinde yağdı,
Suya hasret topraklar, mahsulü katlar,
Sevgisi gönüllerde, Mevlana, yüce bir dağdı.

Hep çağırdı, ne olursan ol, yeterki, gel,
İstersen, bentlerini yıkan, kudurmuş bir sel,
İster, iliklere kadar sızlatan, kapkara bir yel,
Ne olduğun farketmez, yeterki, sende gel.

Kim gelirse gelsin, aşk ile yanar, dönüş yok,
Yeterki hedefini bulsun, mana denen ok,
Bende hedefteyim diyen, Adem oğlu çok,
Kim olduğun farketmez, yeterki sende gel.

Adı üstünde Şems, o bir güneşti,
Muhabbet yaylasında Erenlere kardeşti,
Mana ikliminde, Mevlana, ile birleşti,
Güneşe doğru yönel, haydi sende gel.

Bu çağrıya insanlık kayıtsız kalmaz,
Gelen Hak kulunu, Kevser'siz salmaz,
Muammed-i güldür Mevlana, ebedi solmaz,
Kainattan, Konya'ya akıyor, coşkulu bir sel,
Sakın geç kalma kardeşim, haydi, sende gel...

Dostlarımın, Kalemlerin,mesajları ve Şiirleri ile verdikleri desteğe teşekkür ediyorum...

Haklısın konyaya gelmek lazım görmek lazım meram bağlarını allatin tepesini mevlanayı gezmek gerek geldim gördüm hatta kabristanı beni okadar etkilediki bir şiir yazdım...

Yokluktan varlığa sattım naaşı,
Mekanım eyvahla dağların başı.
Kalmadı meylimde dünya telaşı.
Sahrada gezmeye gerek kalmadı.

Yıkıldı virane kalbimin çeşmi.
Ölenler tanıdık ölümler eski.
Başımda dikili iki taş resmi,
Üstünü çizmeye gerek kalmadı

Çürüdü yaralar toprak neylesin,
Söyleyin kurtlara bayram eylesin.
Tükenir nasibin sende gelirsin.
Tabibe kızmaya gerek kalmadı.

Ölümün çiçeği mevsimsiz açar,
Şerbeti naar ile zamansız içer.
Benimde üstümden bir ömür geçer.
Makberi kazmaya gerek kalmadı..-Mustafa Doğan 2