Gel Kavuşalım Şiiri - Midayet Kara

Ağlıyormuşsun, haberin verdiler
Durum kötü, iflah olmaz dediler
Bile bile, ciğerimi deldiler
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Gönül bahçesinde, gülüm derilsin
Sevenin aşkına, değer verilsin
Aşk için ölürüm, böyle bilinsin
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Kötü söyleyen, o diller çözülsün
Bu aşkın üstüne, ağıt yazılsın
Kavuşalım artık, büyü bozulsun
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Gitmez yabana, gönüller birleşsin
Sevgi gelsin, gönüllere yerleşsin
Aşk için gönüller, yine bekleşsin
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Fazla kaşıma, şu gönül yaramı
Dert yükleme, ağlatırsın anamı
Zamanım yok, bekliyorum sıramı
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Zamanı geldi, kuş yuvadan uçar
Seviyorum dedim, o benden kaçar
Gelince gönlümde, çiçekler açar
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Sevdik biz birbirimizi, kime ne
Al eline hançeri, vur sineme
Ölüyorum aşktan, gelmez haneme
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Girmesin felek, bizim aramıza
Azrail gelir, bakmaz sıramıza
Merhem olan yoktur, bu yaramıza
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım

Dünya bir olsa, düşmesin gözümden
Yürüyemem, ayağımdan dizimden
Geri adım atmam, asla sözümden
Özlem bitsin artık, gel kavuşalım
Haziran 2018