Gel Kardeşim Şiiri - Nurettin Sevim

Gel seninle dost olalım.
Kaçma benden, gel kardeşim.
Aynı vardan var olmuşuz.
Topraktan insan olmuşuz.
Yaradan’a kul olmuşuz.
Çamurumuz kil kardeşim.

Babamız Âdem’den geldik.
Galü Bela’da söz verdik.
Allah’ı Rabbimiz bildik.
Peygamberimiz Muhammed,
Kitabımız; Kur’an dedik
Aynı kıbleye yöneldik.
İslam ile şereflendik.
Her şeyimiz bir kardeşim.

Kışımız bir, yazımız bir.
Baharımız, güzümüz bir.
Yokuşumuz, düzümüz bir.
Özümüz bir, sözümüz bir.
Neşemiz bir, hüznümüz bir.
Gözyaşını sil kardeşim.

Bir organız sen de, ben de.
Beraberiz bir bedende.
Sadece farkımız tende.
İnsanız biz bu âlemde.
Bunu böyle bil kardeşim.

“Vücutta var iki organ.
Hem kötü, hem iyi olan.
Onlara bağlıdır insan.
Onlar bozulduğu zaman,
İnan ki mahvolur insan.
Onlar düzeldiği zaman,
Bil ki kurtulmuştur insan.
Onlar; KALP ve DİL kardeşim.”