Gel İstemedim Şiiri - Murat Gezici

Güvenmedin bir kere belli ki lafıma
Giderken bir daha gelmedim mi aklına
Sensiz meydan okurken akıp giden yıllara
Can borcun var mahşerde şu deli sevdama.

Aşkın şarabıyla sarhoşum ayyaşım
Kahpe düzenin ortasında yalnızım
Sevdan ile yeşeren bir dalım yaprağım
Gel ki sensiz olmadım kaldım yarım.

Birgün ellerin tanımaz ümitler lacivert
Benliğim ellerine temasta ülkeler labirent
Bilirim emellerin tarumar ülfetin letafet
Boşmuş esaretin tırsmış ülküler lanet.

Gel demedim yokluğunun hiç bir gecesinde
Gelmeni de istemedim alışamam gitmene
Sen yoksan dolduramaz yerini kimse diye
Ol istemedim ömrümün hiç bir yerinde...

Sen gidince kahretmedim sustum öylece
Durdum kıpırdamadan durdum öylece
Seni altın bir tepside sunduğum o gece
Tüm kalanları yaktım arta kalanlar oldu gece.

Gel etme demedim çünkü sen de demedin
Bir ses vermediğin gibi elveda bile demedin
Seni tek bildi de kimseyi sevmedi yüreğim
Sen ki her defasında ya vurdun ya hançerledin.