Gök gürüldedi ardından bir fidanın,
Düştü gönlümden toprağa gözyaşım,
Bir çığlık sesiydi artık yaşadığım,
Karanlığa bakar oldu gönül ışığım
Mazide kalmış İstanbul, taşında taşıdığın iki satırın,
Ağaçlarında kazılmış yüreğinin adının,
Sahilindeki o masum martıların,
Git de bir tabloda bul eski yılların
Arıyorum yoksun İstanbul, kaç bahar geldi geçti,
Kör mü oldum yoksa göremiyorum, karış karış bildiğim şehri,
Ezberlemiş bu garip yüzündeki çizgileri,
Bu vakitten sonra gel de terk etme beni.
Çık oradan İstanbul, saklanmak yakışmıyor sana,
Ne yiğitlerin, bayrakların var kucağında,
Güneş bekler hasretle ocağında,
Gel de gir İstanbul, yüreğimiz burada.
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 17:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/29/gel-istanbul.jpg)
Ağaçlarında kazılmış yüreğinin adının,
Sahilindeki o masum martıların,
Git de bir tabloda bul eski yılların
~~~~~~
İstanbul'un geçmişteki güzel hayatını hepimiz özledik ..
Çok güclü bir hayal gücü,
Ve mükemmel bir anlatım.
Tebrikler.
Kadir Tozlu
İSTANBUL SEVDASI BİTMEZ.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
SEVGİLERİMLE
zamanlarda yazabilir ancak,kağıda aktarabilir
içtenlikle...Yitikliğin izbe köşelerinde ezilir insanın
içi,acıtır o zaman sevginin en hüzünlü anları...
Başarılar... Bahri KÖKSAL
TÜM YORUMLAR (6)