Gel Hele Ayşe’m Şiiri - Eyup Şahan

Gel Hele Ayşe’m

Feleğin Tokatı acı vuruldu,
Ağlasak da yeri gel hele Ayşe’m
Sevmek nedir diye bize soruldu
Eğdirme yüzünü gül hele Ayşe’m.

Kaçarken demişsin Zeynep bacıya,
Yoncalıkta vuruldun saldın acıya.
Sene altmış yedi düştün sancıya,
Kurşuna bir çare bul hele Ayşe’m

Nice destan yazdım alın yazına,
Oy dedi bu gönlüm her niyazına.
Sensiz kalan beden neden gezine?
Sırrımda bir sultan ol hele Ayşe’m.

Sene seksen yedi elin elimde,
Uzanmış yatıyor Ayşe’m ölümde.
Yapayalnız kaldım elin dilinde,
Hasret kefenini al hele Ayşe’m.

On yedi yaş nere altmış bir nere,
Kim ne diyebilir böyle kadere.
Gönlümün özünden akarken dere,
Senden gayri biri el hele Ayşe’m!

Ne vardı vurulup attan düşecek,
Kırk dört yıllık bana mezar deşecek.
Eyüp Kalan ömrü sensiz koşacak,
Bunu da sen böyle bil hele Ayşe’m.

Eyüp Şahan
Ankara 31.12.2011