Gel Hadi Şiiri - Sinan Enç

Perdelerin arkasından gözleme
Kır camları koşa koşa gel hadi!
Yakın yerde öte durup özleme
Yık bentleri koşa koşa gel hadi!

Mecbur musun her oyunu bozmaya
Mecbur musun ağlatı yazmaya
Mecbur musun hep figüran olmaya
Boz bet bahtı koşa koşa gel hadi!

Fırtınalar kopmuyorsa derinden
Duydukça adımı, köpürmen neden
Düşmeden geçmek için bu köprüden
Yol ver hine koşa koşa gel hadi!

Temiz sayfa açmak için yarına
Ermek gerek Şirinlerin sırrına
Varmak için Ferhatların yurduna
At safranı koşa koşa gel hadi!

Kefenin cepleri yakası yoktur
Orada burada reklamı yoktur
Cicisi bicisi modası yoktur
Gör finali koşa koşa gel hadi!

Yel esmeden gün vurmadan gül açmaz
Gül açmadan buram buram misk saçmaz
Çalmadığın hiçbir kapı açılmaz
Çal kapımı koşa koşa gel hadi!

Sinenin sesi güzel tonu güzel
Verdiği mesaj güzel konu güzel
Okursan, bu romanın sonu güzel
Düş yollara koşa koşa gel hadi!

Taç giydirsem zülüflerin teline
Kına yaksam ellerinin içine
Ne gam düşsem de ellerin diline
Al bohçanı koşa koşa gel hadi!

Deryasın ya, bu serptiğim tor değil
Muammasın ya, attığım zar değil
Civeleksin ya, yaptığım kur değil
Sor kalbine koşa koşa gel hadi!

Bu kaprislerin zannımca boş değil
Güzel yüze hiçbir maske hoş değil
Her şey ayan beyan açık, loş değil
Kır kinini koşa koşa gel hadi!

Sırlı cam mı gözlerin gök görünür
Sen gülünce kırmızı gül övünür
Şelaleler sohbetine öykünür
Angel gibi koşa koşa gel hadi!

Bakışın yıldırım çarpması gibi
Söyleyişin şimşek düşmesi gibi
Gelişin kıblenin esmesi gibi
Es ansızın koşa koşa gel hadi!

Girme düşlerime uyandır beni
Sevdanın ateşiyle yandır beni
Dilin vahada memba, kandır beni
Sam yeliyle koşa koşa gel hadi!

Baharda hazanı yaşatma bana
Teni tinime döndürme zindana
Sanki çıkar gibi ulu divana
Tut elimi koşa kola gel hadi!

Elini bas Hablullah-ı kurana
Kulağını aç davet-i ezana
Gönlünü ver Habibullah olana
Kıl vaktini koşa koşa gel hadi!

Dağlara sis çökmüş içime hüzün
Tadı tuzu kalmamış telli sözün
Sinek konmuş burnuna o öküzün
Yer göçmeden koşa koşa gel hadi!