Gel ha Unutma Beni Şiiri - Mehmet Kara

Gel ha gel, unutma beni!
Hep uzağımdan geçen gemi;
Flaması al,
sancağı gönül erdemi.
Salın da gel sularıma,
Düşünerek sev beni.

Gel ha gel, unutma beni!
Mavi sularımın
köpüren gizemi;
Ceylan gözlüm,
-elinle ver kahvemi-
Işıyan evimin görkemi.

Gel ha gel, unutma beni!
Esintili yüreğimin yelkeni.
Sar bedenimi,
Yıllardır uyumadım
ninnile beni.

Gel ha gel, unutma beni!
Örümceğim,
-dağıttım kendimi-
Çıkar altın tellerini,
Bir baştan, sabırla
yeniden ör beni...

25 Aralık 2002