Gel ha gönül.. Şiiri - Veysel Sıltağ

Gel ha gönül havalanma, kalkıp yürüme.....
Gün olur sevdanı dağlar, dağlar....
Dertlinin derdinden, dertsiz anlamaz....
Dertsiz anam olsa, boşuna ağlar....

Boran yağar gönül evine, kalırsın kışta....
Ayaz vurmuş sinene, donakalırsın yazda....
Maharet baştadır, değildir saçta....
Mertlik neylesin ki, zihni namerd olan puşta......

Dedim gönül sevdam yaramdır kanayan....
Ruhum kapamış gözlerini, göremez önünü, bulamaz yolunu.....
Bir bilinmeyenin esiri olmuşum, gönlüm aşiyan.....
Dünü bilinmeyen ömrüm, bilemez elbet sonunu......