Gel Görkü Şiiri - Şair Metmetin

vakitlerden bir seher vakti.
kendi rüzgarimla savrulurum...
sonra yagmur olurum islak ve nemli gözlerinde.
yastik-dö§ek sarilirim yüzyillar boyu hasretine.
tüm asirlar boyu örslenir bu sevda,asabi, alaca dag karanliginda,
mis kokulu,
kekik kokulu...
dostun vede dü§manin dilinde.
bir zeybek havasi oynarim geceler boyu,
bir horan masmavi deniz kokulu..
sag yanim nemrut daginda bicaklanir,
nemrut kendi daginda.
sevdalar badem cekirdegi.
üzüm yapragina sarili.
piriltilar yakamozlarin tadinda.
el-ele,
ne güzel.
kabzama ismini kazmisim,
altin i§lemeli, sag elimin altinda.
mavzerim yüreginle dolu,ölüm yorgunlugunda.
sol omzuma adini kazmi§im.
alnimda atalardan kalma bir im.
töremiz geregi.
ama gel görkü.! !
yigit adam dag kuytularinda vurulur...
bu benim ilk vurulmam degil bu..!
herkes bilir.
yüzyillardir adini yazamadigim,geceleri gözlerimi yumdugumda.
firat ve dicle mav§er suyu
yüzyillardir asirlar boyu.
cok can almis, cok günah yazmi§.
yedi cihanda adi.
izini öylece saklarim sol kaburgamin altinda.
mavi gözleri suskun, cocuksu,hep selvi boylu.
gögsüde, sirtida düsman menzilli.
geceleri gözlerimi yumdugumda.
cok canlar almi§ inadina...
cok sevda kavu§mami§ muradina.
sonralari kül olurum kendi ate§imde.
kipritsuyu ucunda...
atmaca kuytu gözlerde
yanarim vuslatsiz,dulyansiz.
gel görkü ölümün eli nenni nenni, amansiz.
cellat gölgegeleri yagmur ate§i.
ve dünya camur deryasi.
bataklik geceler, balcik yildizlar...
be§ik kertmesi.
ve ben §iir yazarim,
kalemsiz ellerimle.
sen okudukca ben §air olurum.
bir acem türküsü olur,
agri,munzur ve kandil,de.
kör bicaklar ortasinda.
ölümün eli nenni-nenni
kendi yagmurumla akar giderim.
akarim... taa! konya ovasina.
bugday ve arpa tarlalarina.
seker pancarina.
sonra akarim horon-horon tütün tarlalarina,
cay yapragina, kiz saclarina.
yildizlari sayarim i§aret parmagimla.
ve sonra karde§ce payla§irim sizlerle.
siz söndükce gökten bir ben kayarim vuslatsiz.